2 Mayıs 2015 Cumartesi

Merhaba ben meme



Defne 14 aylık oldu sayılır ve bu ara memeye çok düşmüş durumda. Durup durup memeeee diyor. Helede beni görürse. Sanırım onun dilinde benim adım meme. Belkide bana baktığında beni kocaman bir meme olarak görüyordur. İşin esprili kısmı bir tarafa bu iş biraz sıkıntılı olmaya başladı. Benim olmadığım ortamlarda aşırı uyumlu ve sıkıntısız iken ben eve gelir gelmez huysuzlaşıyor meme meme meme başlıyor. Herkes de aynı cümle "aaa sen yokken vallahi hiç böyle değildi hiç sorun çıkarmadı"

Nitekim artık bu işe bir çözüm bulmak istiyorum. Emzirmeyi bırakmak istemiyorum çünkü en azından bir kış daha emerek geçirsin istiyorum (Daha hiç ağır bir şekilde hastalanmamaısını emzirmeye bağlıyorum). Lakin gündüz emzirmeyi kesmek istediğime karar verdim. Nasıl yapacağımdan henüz emin değilim. İlk etapta dikkatini dağıtarak minimuma indirmeye çalışmak niyetindeyim. İkinci etapta bende buna hazır olduğumda bant yapıştırma metodunu deneyeceğim. Gece uyumadan önce ve uyandığında emzirmeye devam etmekte bir sakınca görmüyorum şimdilik çünkü bu konu bana sıkıntı hiç vermiyor hatta keyif veriyor onunla yakın temas içinde uyumak..

Bu arada memeden kesmek diye araştırırken başkalarının hikayelerini okudukça gözüm doldu ve çok hüzünlendim. Emzirmeyi çok seviyorum aslında ve çok da keyif alıyorum. Keyif almamın sebebi ise belli; Defnenin keyif aldığını bilmek. İnsanın çocuğunu mutlu edebilmesi -hele de bu kadar kolay bir şekilde ve tamemen kendi imkanlarıyla- müthiş birşey. Çocuktan çok annenin emzirmeyi bırakmak istemesinin ne kadar önemli olduğunu daha iyi anladım.

İşte bu yüzden zamana yaymayı deneyeceğim. Baktım olmadı en son çare tek seferde keseriz napalım. Elbet bir gün bitecek emzirme dönemi ama önemli olan ikimiz açısından da hasarsız ve sıkıntısız bitmesi...